Wystawa prezentuje dzieła artystyczne wchodzące w skład rozprawy doktorskiej Adriana Kolerskiego pt. Mechanizmy znaczeń w obrazie, realizowanej od 2018 roku. Skupionej na zjawisku przekształcania się sensów i treści obrazu. Szczególną uwagę kieruje na zagadnienie przedmiotów i obiektów wywołujących poczucie nierealności. Tytułowy obraz nie jest interpretowany dosłownie jako dzieło artystyczne, lecz jako pojemne określenie obejmujące formę obrazu przedmiotu, miejsca, sceny, pamięci, projekcji, wspomnienia czy wyobrażenia.
Projekt artystyczny przyjął formę mikronarracji. Została ona podyktowana założeniem realizowanym na przestrzeni ostatnich kilku lat, jakim była eksploracja miejsca pochodzenia autora. Powodem był „powrót do domu” – do surowego, szorstkiego industrialnego osiedla w rodzinnym mieście, które po ponad dziesięciu latach nieobecności zastał zupełnie odmienione. Otoczenie silnie zazębiające się ze Stocznią Szczecińską, w związku z jej zamknięciem, zostało pozbawione swojej tożsamości i uległo wizualnym deformacjom. Wypracowany przed laty obraz otoczenia ulegał przemianie wraz z postępującą obserwacją prowadzoną przez artystę. Poczucie nierealności pogłębiało się w wyniku obcowania z przedmiotami do niedawna reprezentującymi rzeczywistość, obecnie porzuconymi i zepchniętymi na jej margines. Lokującymi się na wąskiej przestrzeni pomiędzy twardym realnym światem, a spekulacją na jego temat. Jest to opowieść o rzeczach nieprzystających do zastanego świata. O fizycznych śladach różnych rzeczywistości: przeszłych, obecnych, przyszłych. Tych mogących się wydarzyć, ale także tych, które nigdy nie istniały – wyobrażonych.
Prezentowane dzieła stanowią wizualny zapis refleksji i doświadczeń empirycznych. Od strony formalnej są to hybrydyczne obiekty odwołujące się do malarstwa, obiektu i języka plastycznego scenografii. Prace te można postrzegać w kategorii poszerzonego pola malarstwa.

  
partnerzy:
Akademia Sztuki w Szczecinie
Calbud