Do tej pory ukazały się trzy tomy (z zaplanowanych pięciu) publikacji prof. dra Bogusława Rottermunda poświęconych twórczości Karola Szymanowskiego.

W pierwszym tomie „Odkrywając Szymanowskiego. Dzieła fortepianowe Karola z Atmy i ich interpretacje. Preludia, Wariacje” autor przybliża historię powstania poszczególnych dzieł, przytacza najciekawsze fragmenty korespondencji twórcy z wykonawcami i wydawcami. Wyjaśnia budowę utworów i analizuje ich muzyczną treść oraz stosowane środki. Zajmuje się też rezonansem, jaki wywoływały pierwsze publiczne wykonania utworów Szymanowskiego i przypomina walkę twórcy z niechętnymi mu krytykami muzycznymi. Główny nacisk prof. B. Rottermund kładzie jednak nie na historyczne czy muzykologiczne aspekty prezentowanych zagadnień, lecz na analizę nagrań fonograficznych, prezentujących obszerne spektrum artystycznych wizji wczesnych utworów K. Szymanowskiego – najpopularniejszych z jego całej fortepianowej spuścizny Preludiów op. 1, Wariacji b-moll op. 3i Wariacji h-moll na polski temat ludowy op. 10. Wizji – dodajmy – kilkudziesięciu artystów polskich i zagranicznych ze wszystkich pokoleń, w tym zarówno nagrania najstarsze, jak i najnowsze. To pierwsze na świecie wieloaspektowe ujęcie odnoszące się nie tylko do spuścizny K. Szymanowskiego, ale przede wszystkim do wątku omijanego przez muzykologów – pochyleniu się nad interpretacją muzyczną i wartościami tworzonymi/dodawanymi przez pianistów, czasami wręcz odkrywczo urzeczywistniającymi idee zafiksowane w nutowym tekście. Tym samym prof. B. Rottermund wkracza w swoich badaniach na ścieżkę historii pianistyki i interpretacji, nie postrzegając wyłącznie tekstu muzycznego (nuty), lecz żywą, jakże zmienną, stale rozwijającą się i zmieniającą sztukę pianistyczną.  

Drugi tom, jak pisze recenzentka, prof. dr hab. Anna Organiszczak, „przybliża i pozwala lepiej, głębiej, wszechstronniej zrozumieć sonaty fortepianowe Szymanowskiego - arcydzieła (zwłaszcza II i III Sonata) będącymi niełatwymi zarówno w wykonaniu, jak i odbiorze. Wciąż czekają one, by zająć należne im miejsce w panteonie najwybitniejszych dzieł tego gatunku w muzyce fortepianowej XX wieku. W jej zakończeniu B. Rottermund pisze, że jego celem jest „przybliżenie, unaocznienie i ułatwienie czytelnikowi – słuchaczowi zrozumienie utworów Karola Szymanowskiego oraz ich mentalne i emocjonalnie przyswojenie”.

Trzecia publikacja w serii, w całości poświęcona mazurkom Karola Szymanowskiego, został przez prof. dra hab. Bogumiła Nowickiego opisany jako „wszechstronne i dogłębne spojrzenie na 20 Mazurków op. 50 Karola Szymanowskiego. Obejmuje ona historię powstania utworów i rezonans, jaki wywołały ich pierwsze wykonania, analizę budowy formalnej oraz ich recepcję. Ostatni zakres tematyki to novum w badaniach zarówno polskich, jak i zagranicznych w dziedzinie interpretacji pianistycznej utworów „Karola z Atmy”. Autor w udany sposób łączy rozważania i analizy natury historycznej i muzykologicznej z pianistycznymi. (…) Wartka, bogata w skojarzenia narracja, obrazowy język, śmiałe, bardzo trafne sądy wsparte rzetelną argumentacją czy wreszcie zaskakująca „lekkość pióra” sprawiają, że książkę czyta się z „zapartym tchem”. Rozważania Autora, dotyczące poszczególnych interpretacji są niezwykle interesującą i wciągającą lekturą oraz przeczą rozpowszechnionej tezie, że monografia naukowa przeznaczona jest wyłącznie dla wąskiego grona specjalistów. Praca przybliża i pozwala zrozumieć stosunkowo trudne w odbiorze arcydzieła, będące obok mazurków Chopina najlepszymi wzorami tej formy/gatunku w literaturze fortepianowej. Czekają one niestety nadal, by zająć należne im miejsce w panteonie najwybitniejszych dzieł muzyki fortepianowej XX wieku”.


Na okładkach książek z tej serii widnieje reprodukcja obrazu dr hab. Elżbiety Wasyłyk przedstawiająca portret kompozytora. Winieta jest autorstwa Alicji Dudy.